Yüreğimiz yangın yeri, öfkemiz büyük

Irak’ın kuzeyi Gara bölgesinde terör örgütü PKK tarafından şehit edilen 13 kişiden biri olan 2016 yılında kaçırılan Uzman Çavuş Mevlüt Kahveci’nin Eskişehir’deki baba ocağına acı haber ulaştı. Irak'ın kuzeyi Gara bölgesinde PKK'lı teröristler tarafından şehit edilen aralarında polis ve askerin de bulunduğu 13 kişinin cenazeleri memleketin dört bir tarafına gönderildi. Aziz milletimizin başı sağ olsun. Bu vahşet ancak alçakların, insanlıktan nasibini almamış, kalleşlerin yapabileceği bir ihanet… Yüreğimiz gerçekten yangın yeri, öfkemiz çok büyük… Terör destekçisi ihanet şebekelerinin uşakları yine Mehmetçiğin demir yumruğu tepelerine indiğinde elbette hak ettikleri cezayı görecekler, şehitlerimizin kanının bedelini ödeyeceklerdir. Çünkü hiçbir şehidimizin kanı yerde kalmamıştır, kalmayacaktır. Yine de yüreğimiz yangın yeridir, öfkemiz büyüktür. Rabbim şu mübarek üç ayların ilk günlerinde ihanet şebekelerinin ve teröristlerin tuzaklarını başlarına geçirsin…

+++

Kime sorsanız çevrecidir. Ancak…

“Eskişehir Kent Ormanı, temizlenmesinin ardından sorumuz kişi veya kişiler tarafından yine adeta çöplüğe döndü. Eskişehir’in akciğerleri olarak bilinen Kent Ormanı'nın tepki çeken poşet, ambalaj, teneke ve alkollü içecek şişeleri ile kirletilmesi yaklaşık bir ay önce haber konusu olmuş, görevliler tarafından temizlenen ormandan 50 çuval çöp çıkmıştı. Temizliğin ardından sadece bir ay geçmesine rağmen Kent Ormanı yine çöplüğe döndü. Özellikle alandaki ağaçların dibine atılan alkollü içecek şişeleri adeta pes dedirtti. Şehir merkezine 2 kilometre uzaklıkta olan Eskişehir Kent Ormanı'nın sorumuz kişi veya kişiler tarafından oluşturulan kötü görüntüsü hayrete düşürdü.” Tablo hazin… Çok tartıştığımız, konuştuğumuz ve “çevrecilik ruhunu” kime sorsanız hepimiz bu ruhu yarıştırırız.  İş lafa gelince çevreciliğimize “toz kondurmayız!” Ancak gerçekler farklı… Otomobille yolda giden kaçımız arabamızdaki çöpü yol kenarına atmaktan çekinmeyiz? Kaçımız piknik için gittiğimiz alanı “temizleyip çöpleri toplayıp” onu herhangi bir çöp noktasına bırakmayı düşünürüz. Hep birlikte “iklim değişikliği” diye tartışırız, ama su tasarrufunu başkasından bekleriz. Hepimiz ağaç dikmeyi vazife kabul ederiz, ama dağıtılan fidanları toprakla buluşturmaya gelince ihmal ederiz. Kullanılmış pilleri, boşalmış pet şişeleri, plastik poşetleri, kullandığımız ve işi biten cam şişeleri kaçımız geri dönüşüm bilinciyle hareket edip kutularına bırakırız? Yani lafa gelince çevreciyiz, pratikte ise ne olduğumuza siz karar verin…

+++

Bir düşene, bir de vurduğuna bak!

Hani Eskişehirspor ile ilgili yazmayayım yeter artık diyorum çoğu kez. Ancak gördüğümüz haksızlıklar, yaşadığımız olumsuzluklar beni çileden çıkarıyor. Son Ümraniye maçında Eskişehirspor gerçekten derli toplu bir futbol oynuyordu. Hatta 1-0 geriye düştüğü anlarda bile rakibini sıkıştırdı, ciddi pozisyonlarda yakaladı. İkinci yarının hemen başında hiç olmayacak bir pozisyonda maçın hakemi tarafından Berkay’ın peş peşe iki sarı kartla oyun dışına gönderilmesi bile takımın mücadelesini çok olumsuz etkilemedi… Uzatmalarda yenen iki gol ise hem aşırı yorgunluktan hem de en azından bir beraberlik yakalayabilir miyiz arzusundan oldu. Ancak ben 54. dakikadaki Berkay’ın pozisyonuna takıldım. Bir kere oyuncunun ilk sarı kartı da, konuştuğu gerekçesi ile gösterilen ikinci sarı karta da itirazım var. Nasılsa Eskişehirspor düşmüş diye bakan hakemin vücut dili, Berkay’a karşı tavırları beni çok rahatsız etti. Birileri birilerine, “düşene bak” bir de “vurduğuna” demeli. Eskişehirspor’un bugün içinde bulunduğu pozisyon Eskişehirspor’u asla küçültmez…