Zencefil adam

Öğrenci mutfağı olsak da biraz şımarmak hakkımız dedim, hazır yeni yıl heyecanı beni ele geçirmişken bu işe giriştim. Ama gingerbread senin neyine?  Nasıl ''zencefil adam'' yapılmaz onu anlatmaya geldim. Mükemmel olanları zaten her yerde görüyoruz, biraz farkımız olmasın mı?

Uzun zamandır aklımdaydı instagramda orda burda gördüğümüz bu şaheseri yapmak. Bunun için marketlerde keşfe çıktım ama adamları süslemek için aradığım o tüp şeklinde kremamsı şeyi bulamadım. İş başa düştü kendim yapayım dedim, zencefil adamların sonunu bu karar getirdi.

o zaman gelsin malzemeler,

3 su bardağı un
1 tutam tuz
1 yemek kaşığı toz zencefil
1 yemek kaşığı tarçın
6 yemek kaşığı tereyağı (oda sıcaklığında olursa ne ala)
yarım bardak pudra şekeri
1 yumurta
yarım bardak pekmez
1 paket vanilya

üzerini süslemek için,

1 yumurtanın beyazı
yarım limon
3 yemek kaşığı pudra şekeri
1 paket vanilya

Öncelikle un tuz zencefil tarçını bir güzel karıştırın. Tereyağıyla pudra şekerini biraz çırpın. Ama bir dakikayı geçmesin ki kurabiyeler fırına girince kabarmasın, olayın özü o. Yağ şeker karışımına yumurta, vanilya ve pekmezi de ekledikten sonra başta hazırladığınız kuru karışımı yedirin. Ama azar azar ekleyin, çok un yiyor meret. Tek seferde olmuyor, sabır şart. Ben tepeleme bütün karışımı döktüğüm için parça parça dağıldı hamur, biraz daha pekmez ekleyerek kurtardım durumu.

 

Elinize yapışmayacak bir kıvama geldiyse artık buzdolabına atıp yarım saat bekleme vakti. Beklerken süslemek için kullanacağım kremayı hazırladım ben. Onun için de pudra şekeri, yumurta, limon ve vanilyayı rondoda bızztlattım. Limon da yumurtayı bi nebze olsun pişirmek içinmiş bu arada. Yumurtayla aram pek iyi değil, bu sebeple limonu abarttım. Kıvamı kaçtı tabi. Çok sıvı olunca dedim ki biraz nişastadan ne zarar gelir ki? Nişastayla kıvamı tutturdum, kurabiyeler pişene kadar onu da buzdolabında beklemeye aldım. 

Eveet geldik en eğlenceli kısma. Fon müziği önemli, ellerinizi kirletmeden müziği açın derim. Daha sonra hamuru 2-3 mm kalınlığında açın. Çok kalın olmaması mühim. Hali hazırda kurabiye kalıbınız varsa kalıpla, yoksa kendinize has yöntemlerinizle hamura şekil verin. Bende ağaç kalıbı vardı, adamlar için de kartona bi adam çizip kestim. Hamurun üzerine koyup meyve bıçağıyla şekil verdim. Hepsi bitince ısıtılmış 160 derece fırına hop, gönderdim. 10-15 dakika yetiyor sanırım. Evde yarattığı sıcacık tarçın kokusu da bu işin bonusu. İnsanın neredeyse kışı sevesi geliyor.

Pişen kurabiyeler soğuduktan sonra, işte gerçek macera başlıyor. Dolaptan çıkardığım kremayı bir buzdolabı poşetine koyup iğneyle ucunu deldim. Fakat işler pek hayal ettiğim gibi gitmedi. Delik küçük olunca kıvrım kıvrım akıyor, büyük olunca löp diye. Ara sıra şans eseri ayarı tuttu da birkaç tanesi sevimli oldu. Size önerim ya benim gibi sabırsız olmayın, o tüp şeklindeki kremaları temin etmeden bu işe başlamayın; ya da kremayı sıkmak için buzdolabı poşetinden daha kalın bir poşet kullanın. Yoksa böyle ağzı gözü birbirine girmiş zencefil adamlarınız olabilir.

Bir de bu tarifi hayata geçirmek için gerçekten evde pineklemeye and içtiğiniz bir günü seçin. Keyfini çıkara çıkara yapın, ortaya şahane adamlar çıkmasa da yapmak çok eğlenceli. Kremanın bütün eziyetine değdi. İlle de bir ''Emine Beder'' olmak zorunda değiliz sonuçta. Kışın sonu bahar, umudumuzu yitirmeyelim! :)

Yaptığınız/ yapamadığınız cincırbredleri benimle de paylaşın!

instagrama buradan

twittera şuradan