Aklın gerektirdiği güç birliği…

Nuray Akçasoy başkanlığındaki Eskişehir Kent Konseyi, AFAD İl Müdürlüğü, Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Dairesi Başkanlığı, ESTÜ Yer ve Uzay Bilimleri Enstitüsü, Kızılay, AKUT, ANDA ve DAK temsilcileri ile bir araya geldi. Buluşmanın ana teması ise, “afetlere karşı güç birliği” olarak belirlenmiş.  Güç birliği ve Eskişehir denildiğinde hafızam beni çok gerilere götürdü. 2000’li yılların başlarında Eskişehir’in bir “GÜÇ BİRLİĞİ” hayali vardı. Zamanın ETO Yönetim Kurulu Başkanı sonraki dönemde Eskişehir milletvekili olarak da görev yapan M. Vedat Yücesan’ın çabaları ile çok popüler olan özelleştirmelere karşı yürütülen bir çalışmadan söz ediyorum.
M. Vedat Yücesan’ın çabaları ile ETO öncülüğünde oluşturulan “GÜÇ BİRLİĞİ A.Ş.” nin amacı özelleştirilmesi gündemde olan OEDAŞ ve asıl ETİ BOR A.Ş. gibi Eskişehir’in değerlerinin yine Eskişehir sermayesinin kontrolünde kalmasını sağlamaktı. Ancak bu mücadele sonuçlandırılamadı. Belki Eskişehir’in çok güçlü gördüğümüz sanayi ve ticaret kuruluşlarının bile orta ölçekli finansman gücüne sahip olmasından kaynaklı gerekçelerden, ya da başka sebeplerden başarılı olamadık. Bu arada OEDAŞ özelleştirilirken, ETİ BOR kamuoyu tepkisi ve stratejik gerekçeler ile kamunun kontrolünde kaldı. İyi ki de öyle kalmış.

+++

Testiyi kırmadan buluşmak önemli…

Boraks gibi dünyanın günümüzde en değerli maden yatakları ile ilgili düşündüklerimi ve o günlerde yaşanları daha sonra özetleyeceğim. Konu “GÜÇ BİRLİĞİ” meselesinden başka yerlere gitmeden devam edeyim. Akçasoy başkanlığındaki Kent Konseyi’nin sağladığı buluşma ve işbirliği imkanlarının herhangi bir felaket yaşanmadan araştırılması merhum Nasreddin Hoca’yı da hatırlattı. Hani “suya gönderdiği oğlunun peşin peşin kulağını çekerek, testiyi kırmamasını tembihlemesi var ya!” İşte bu sebeple siyasetin yukarılarda sebep olduğu gerilimin sokakta nerede ise insanlar arasında selamlaşmaya bile olumsuz yansıdığı dönemde farklı kamu kurumları ile bazı gönüllü kuruluşların şehrin en önemli STK’sı tarafından buluşturulmuş olmasını önemsediğimi belirteyim. Aslında siyasal tercihlerden çok felaketler karşısında gösterdiğimiz dayanışma geçmişte de, bugün de millet olarak en büyük övüncümüzdür. Yapılan toplantının bu çerçevede Eskişehir’de oluşabilecek -Allah Korusun- bir felaket öncesi işbirliği imkanlarının araştırılmasına fırsat vermesi çok önemli. 

+++

Umudun kırıntısı varsa sorun yok…

Dileğim bu tür işbirliklerinin her alanda ön yargılardan uzak biçimde devam etmesi. Herkesin aynı ton, aynı renk ve aynı tercihlerde olmasını beklemek hiç birimize beklediğimizi vermez. Düşünce tercihlerimizin farklılıklarını geleceğimizi olumlu etkilemesinin ön şartı olarak birer zenginlik kaynağı olduğunu kabul etmek gerek. Hiç birimiz fabrika üretimi değiliz… Bu çerçevede geçmişte bir ara “ortak akıl” mahsulü “kravatsız toplantılar” adı altında şehrin yönetici ve temsilcilerinin buluşmalarını da çok önemsemiştim. Ne yazık ki sürdürülemedi. Keşke sürdürülebilseydi. Zira o toplantılar bu şehrin ortak aklı olarak pek çok sorunun çözümüne katkı yapabilir, var olan değerlerimizin markaya dönüşmesinin önünü de açabilirdi. Fırsatın tamamen kaçtığını düşünmesem de bu tür buluşmaların önündeki en büyük engelin var olan “siyasi iklimin” olduğunu düşünüyorum. Yine de umudun kırıntısı bile varsa vazgeçmemeliyiz…